เนื้อเพลง บ่สมเพิ่น โดย ไพบูลย์ แสงเดือน

เจียม บอกเจ้าของให้เจียมหัวใจ
ยามได้หย่างกายใกล้กับผู้สาวคนงาม
อ้ายมันคนทุกข์ บ่สมเจ้าผุแก้มอ่ำท้ำ
ให้ยืนถ่าจนหน้าก่ำ คงบ่ได้บายดอกคึดว่า

อนาคตของเจ้า เป็นครูเป็นหมอ
ต่างกับอ้าย เฮ็ดไฮ่เฮ็ดนา
มือของเจ้า ไว้จับปากกา
แต่อ้ายนี่ติ เทียวจับแต่แหนรถไถ

อ้ายแค่บักเหล้าขาว มันบ่สมสาวครู
บ่ได้เลิศได้หรู พอสิให้เจ้าสน
เจ้าใช้บัตรโอนจ่าย อ้ายใช้บัตรคนจน
ส่ำนี้กะฮู้ว่าเฮาห่างกันหลาย

อ้ายแค่บักเหล้าขาว มันบ่สมสาวครู
บ่ได้หย่างห่างหรู คือ ผู้เพิ่นห่างมี
บ่มีปริญญา คือจั่งเจ้าผู้ดี
แค่จบ ม.6 ยังได้เอาไก่แลกออก
กะเฮ็ดให้ฮู้ ว่าบ่สมเพิ่น

สูง เจ้าอยู่สูงจนเอื้อมบ่เถิ่ง
เฮ็ดได้แค่ยืนเบิ่ง คงบ่ได้บายดอกคึดว่า

กะอนาคตของเจ้า เป็นครูเป็นหมอ
ต่างกับอ้าย เฮ็ดไฮ่เฮ็ดนา
มือของเจ้า ไว้จับปากกา
แต่อ้ายนี่ติ เทียวจับแต่แหนรถไถ

อ้ายแค่บักเหล้าขาว มันบ่สมสาวครู
บ่ได้เลิศได้หรู พอสิให้เจ้าสน
เจ้าใช้บัตรโอนจ่าย อ้ายใช้บัตรคนจน
ส่ำนี้กะฮู้ว่าเฮาห่างกันหลาย

อ้ายแค่บักเหล้าขาว มันบ่สมสาวครู
บ่ได้หย่างห่างหรู คือ ผู้เพิ่นห่างมี
บ่มีปริญญา คือจั่งเจ้าผู้ดี
แค่จบ ม.6 โอ๊ย

อ้ายแค่บักเหล้าขาว มันบ่สมสาวครู
บ่ได้เลิศได้หรู พอสิให้เจ้าสน
เจ้าใช้บัตรโอนจ่าย อ้ายใช้บัตรคนจน
ส่ำนี้กะฮู้ว่าเฮาห่างกันหลาย

อ้ายแค่บักเหล้าขาว มันบ่สมสาวครู
บ่ได้หย่างห่างหรู คือ ผู้เพิ่นห่างมี
บ่มีปริญญา คือจั่งเจ้าผู้ดี
แค่จบ ม.6 ยังได้เอาไก่แลกออก
กะเฮ็ดให้ฮู้ ว่าบ่สมเพิ่น